Arts Tessa is in Haïti om een training in acute verloskunde te geven aan de Haïtiaanse verloskundige teams in Port-au-Prince. Over rollenspel, kunststof modellen en ‘sisterhood’.
De volgende dag om 8.00 uur komen we aan bij onze locatie, een leegstaand schoolgebouw. Alles staat klaar en nu is het wachten op de deelnemers, twaalf in totaal. Eén voor één druppelen ze binnen, allemaal keurig gekleed in mooie rokken met bijpassende handtassen. Ik voel me ineens een beetje ‘underdressed’ in mijn spijkerbroek en T-shirt. De eerste kennismaking loopt wat stroef, wat ik probeer te compenseren met grapjes in mijn beste Frans, wat niet helemaal overkomt.
Schreeuwen en lachen
Gelukkig staat er na de eerste powerpointpresentatie meteen een rollenspel op het programma, waarbij we een gecompliceerde bevalling nadoen: ik lig schreeuwend op een tafel te doen alsof ik weeën heb, en met ketchup simuleer ik een enorme nabloeding. Meteen doen de verloskundigen mee in het rollenspel en behandelen mij alsof ik een echte patiënt ben. Aan het eind van de oefening is iedereen aan het lachen en is het duidelijk: het ijs is gebroken!
Oefening leidt tot vertrouwen
De rest van de dag wisselen we theorie en praktijkoefeningen met elkaar af. Vooral de stuitbevalling oefenen is favoriet. Als je de goede handgrepen en technieken gebruikt, kun je hier echt het leven van een baby mee redden. Maar het is niet makkelijk! Door dit soort spannende situaties vaak te oefenen op trainingsmateriaal groeit het vertrouwen onder de medische staf.
Gedeelde smart
Tussen de oefeningen door is er ook ruimte om persoonlijke ervaringen uit te wisselen. Zo bespreken we verschillende technieken, maar ook culturele aspecten rondom een bevalling en de kraamperiode. Ik leer dat Haïtiaanse vrouwen het belangrijk vinden om tijdens de baring niet door anderen te worden gezien. Ze willen een zekere vorm van privacy hebben, maar ze vinden het niet erg om elkaar te hóren. Dat geeft ze juist een gevoel van verbondenheid, een soort ‘sisterhood’ aan barende vrouwen op één zaal, zoiets als ‘gedeelde smart is halve smart’.
Examen
Aan het eind van de trainingsweek is er dan het moment van de waarheid: het examen! Iedereen is nerveus en bladert nog snel door zijn of haar aantekeningen. Het examen bestaat uit een schriftelijk en een praktisch gedeelte, in de vorm van een rollenspel. Gelukkig haalt iedereen een voldoende en kunnen wij na de lunch trots de certificaten uitdelen!
Geslaagd!
Op de dag van ons vertrek hebben Catherine en ik nog even tijd om langs het ziekenhuis te rijden. Vanaf de andere kant van de gang komt verloskundige Darlyne op ons afgerend en vol enthousiasme vertelt ze ons dat ze net succesvol een heftige nabloeding bij een vrouw heeft weten te stoppen. Even voelde ze paniek, maar toen ze dacht aan de technieken die ze geleerd had, lukte het haar om de noodsituatie onder controle te krijgen. Wat een mooi nieuws, hier doen we het allemaal voor. Onze trainingsmissie is geslaagd!
Geschreven door:
Tessa’s ouders werkten in de ontwikkelingssamenwerking. ‘Het komt niet uit de lucht vallen dat ik tropenarts ben geworden,’ aldus Tessa. Zij is net terug van haar derde missie, in Zuid-Sudan.
