Projectcoördinator Froukje

Froukje Pelsma

landencoördinator Nigeria

Met het hele gezin

Ze is niet alleen op missie gegaan, maar met haar vriend en zoontje Sil. ‘We hebben heel veel koffers meegenomen. Normaal probeer ik altijd zo min mogelijk mee te nemen, maar met een kleintje erbij is dat toch anders’, vertelt Froukje. ‘Ik heb mijn vriend leren kennen op missie in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Hij werkte daar als logistiek medewerker. Een Artsen zonder Grenzen liefde dus! Ons kindje Sil is 1,5 jaar oud. Hij is al eerder meegeweest op missie, naar Myanmar. We zijn in september teruggekomen. En nu zijn we met z’n drieën in Nigeria.’

Vind je het spannend om met je kind op missie te gaan?

‘Ja ik voel me wel kwetsbaarder sinds ik moeder ben. Natuurlijk denk ik na over de gevaren hier. Er zijn vooral in het noordoosten van het land gewelddadige groeperingen actief. Zelf verblijven wij in de hoofdstad, waar het een stuk veiliger is. Veel van onze Nigeriaanse medewerkers zijn ook vaders en moeders. En zij hebben geen keuze om wel of niet in deze gevaarlijke gebieden te wonen. Wij hebben wij zo’n luxepositie. Dat zet alles voor ons flink in perspectief.’

Zoontje Sil voor zijn huis in Nigeria.
Froukje wordt rondgeleid op haar nieuwe kantoor.

Wat ga je het meeste missen aan Nederland?

‘We zijn net voor de feestdagen vertrokken en ik vind het jammer dat we geen kerst kunnen vieren met opa en oma. Dus dat wordt lekker veel FaceTimen. Sil roept nu al ‘OPA OPA’ zodra hij een telefoon ziet. Als we gaan skypen, gaat hij achter de telefoon kijken of zijn opa en oma daar zijn. Mijn ouders zijn het inmiddels wel gewend dat we veel in het buitenland zijn. Mijn moeder zei wel dat ze nog nooit zó naar mijn thuiskomst had uitgekeken als de laatste keer, toen we met Sil wegwaren. Nou daar moet je het als dochter maar mee doen haha.’

Deze maand is een mooie periode om stil te staan bij mensen die zich in een minder goede positie bevinden.
Froukje Pelsma

Stay safe en denk ook aan een ander

‘Kerst in de warmte is iets wat nooit helemaal went. Maar we gaan het zeker vieren. Op missie ontstaat ook altijd wel een familiegevoel, met collega’s en de mensen daar. Door corona zijn de feestdagen natuurlijk nogal anders dan normaal, ook in Nederland. Tegen de mensen in Nederland zou ik willen zeggen: probeer toch van elkaar te genieten, op welke manier dan ook, en stay safe. Maar denk ook aan de mensen voor wie veilig zijn tijdens de feestdagen niet vanzelfsprekend is. Deze maand is een mooie periode om stil te staan bij mensen die zich in een minder goede positie bevinden.’

Het gezin wordt met een busje voor het eerst naar hun huis gebracht.
Zoontje Sil met zijn vader.