Onze hulp aan slachtoffers van 10 jaar oorlog in Syrië

Syriërs gaan massaal de straat op om te demonstreren voor democratische hervormingen. Politie en leger beantwoorden de demonstraties met geweld. Honderden mensen vinden de dood, duizenden raken gewond. Het is in deze chaotische periode moeilijk om noodhulp te bieden. Ondanks meerdere verzoeken krijgen we geen toestemming van de regering om hulp te bieden in bepaalde gebieden. Door netwerken van Syrische artsen te steunen en medische hulpmiddelen te schenken aan ziekenhuizen lukt het ons toch om mensen in nood te helpen.

Onze teams openen ziekenhuizen in het noorden van Syrië om in te spelen op de toenemende medische behoeften. Want het conflict escaleert snel. Doordat veel medische faciliteiten worden gebombardeerd, bouwen we noodgedwongen villa’s, boerderijen, scholen en zelfs een grot om tot klinieken. Vanuit deze geïmproviseerde ziekenhuizen bieden onze teams medische noodhulp. Ook in buurlanden breiden we onze hulp uit, want het aantal vluchtelingen neemt toe. Ook vluchten veel Syrische vluchtelingen naar Europa, op zoek naar veiligheid.

We schalen onze hulp verder op om zoveel mogelijk mensen te helpen, ook in buurlanden. Zo openen we een chirurgische kliniek in Jordanië, vlakbij de Syrische grens om het toenemende aantal oorlogsgewonden te behandelen. Ook zetten we massale vaccinatiecampagnes op om de heropleving van ziekten als mazelen en polio de kop in te drukken. De oorlog heeft het hele gezondheidsstelsel verwoest. Eind 2013 zijn naar schatting 1,5 miljoen Syriërs op de vlucht. Op zoek naar veiligheid en medische hulp.

We hebben te maken met veel uitdagingen: geweld en onveiligheid, ziekenhuizen die gebombardeerd worden en aanvallen op medisch personeel. De ontvoering van enkele van onze medewerkers leidt ertoe dat we onze activiteiten moeten stoppen in door IS (Islamitische Staat) gecontroleerde gebieden. Toch lukt het ons nog steeds om hulp te bieden in andere delen van het land, en zelfs nieuwe projecten op te starten. Op afstand blijven we zorgen voor de toestroom van medische hulpmiddelen.

In 2015 zijn 6 miljoen mensen op de vlucht binnen Syrië, en nog eens 4 miljoen daarbuiten. De grootste vluchtelingenstroom sinds de Tweede Wereldoorlog. Duizenden mensen wagen gevaarlijke vluchtpogingen over de Middellandse Zee. We starten onze reddingsoperatie op zee, om mensen van de verdrinkingsdood te redden. Ook ondersteunen we ruim 150 medische faciliteiten verspreid door heel Syrië. Extreem geweld kost miljoenen mensen het leven. Ook wij worden niet gespaard. 23 van onze Syrische collega’s worden gedood, en 58 raken gewond.

De humanitaire crisis in het land is enorm. Bombardementen nemen nog steeds in hevigheid toe en veel gebieden zijn compleet verstoken van hulp. Wel helpen onze teams in 8 ziekenhuizen in Oost-Aleppo. In dit jaar worden 32 medische faciliteiten die onze teams ondersteunen gebombardeerd of beschoten. Ondertussen houden steeds meer buurlanden van Syrië hun grenzen gesloten, waardoor veel Syriërs vastzitten in belegerde gebieden. Ook onze levensreddende hulp aan oorlogsgewonden wordt hierdoor geblokkeerd.

Na een groot militair offensief op Raqqa verliest IS de controle over grote gebieden in het noordoosten van Syrië. Onze teams behandelen honderden oorlogsgewonden. Veel Syriërs die terugkeren naar huis, worden het slachtoffer van explosieven die zijn achtergelaten in hun verwoeste huizen. Ook deze mensen worden behandeld door onze teams. In het zuiden van het land wint de Syrische regering terrein. Deze ontwikkelingen verstoren onze hulp. Want we zijn niet welkom in gebieden waar de regering heerst.

Ondanks dat onze teams hun werk op veel plekken niet mogen voortzetten, weten we onze medische hulp uit te breiden in het noorden van het land. Daar ondersteunen we onder andere verschillende afdelingen van het Tal Abyad-ziekenhuis. In Raqqa beginnen onze teams met het herstellen van delen van het nationale ziekenhuis. Ook worden hier grootschalige vaccinatiecampagnes uitgevoerd. Door de strijd om grondgebied, ontstaan nieuwe stromen vluchtelingen. Mensen vluchten massaal naar de provincie Idlib, in het noordwesten van Syrië.

In het noordwesten van Syrië, in de provincie Idlib, schalen onze teams hun hulp in rap tempo op. Daar arriveren 60.000 vluchtelingen in het Al-Hol-kamp. De meeste van hen zijn afkomstig uit de laatste bolwerken van IS in de regio Deir ez-Zor. Onze teams bieden medische hulp in het kamp. Ondertussen duurt het conflict in Idlib voort, het laatste bolwerk van de oppositie. Honderdduizenden mensen raken door aanhoudende bombardementen hun huizen kwijt. Onze teams bieden medische zorg waar ze maar kunnen.

Begin 2020 is het enorme militaire offensief in het noordwesten van Syrië nog steeds niet ten einde. Als gevolg is ongeveer 1 miljoen mensen in dit gebied op de vlucht. We delen essentiële items uit zoals dekens, schoon drinkwater en kleding. Daarnaast breiden we onze hulp aan klinieken en ziekenhuizen in de buurt van de frontlinie uit. En dan breekt de coronapandemie uit. Samen met de lokale autoriteiten en andere organisaties bereiden we ons voor op het behandelen van coronapatiënten. We zijn daarbij vooral actief in Hassakeh en in het kamp Al Hol.

Nu, een decennium later, is het conflict in Syrië nog steeds niet voorbij. De oorlog blijft rampzalige gevolgen hebben voor Syriërs over de hele wereld. Ongeveer 5,6 miljoen mensen zijn gevlucht naar verschillende delen van de wereld. De meerderheid van hen verblijft in Turkije, Libanon, Jordanië, Irak en Egypte. Ongeveer 6,2 miljoen mensen zijn gevlucht binnen Syrië. Het zijn de grootste aantallen vluchtelingen ter wereld. Veel van hen leven in vreselijke omstandigheden.